Psychodietetyk Wrocław

Dietylla oferuje wsparcie uderzające na Wrocław dietetyk, psychodietetyk, psychoterapeuta oraz szereg innych współpracujących specjalistów. Jeśli borykasz się z problemem, który wiąże się z jedzeniem, umów wizytę, a chętnie Ci pomogę. Nie ma znaczenia, czy jest to zaburzenie związane z unikaniem jedzenia, podjadaniem, selektywnym lub nadmiernym jedzeniem. Możesz liczyć na moje wsparcie.

Wszystkim osobom:
cierpiącym z powodu nadwagi lub otyłości,
z prawidłową masą ciała lub niedowagą,
po wielu niepowodzeniach w odchudzaniu się,
zmagającym się z nieprawidłowymi nawykami żywieniowymi,
które zdecydowały się na zmianę posobu odżywiania,
którym brakuje wiedzy, wsparcia, motywacji,
które nie akceptują swojego wyglądu,
które czują, że utraciły kontrolę nad jedzeniem
"zajadającym" stres, napięcie, emocje, problemy,
cierpiącym na zaburzenia odżywiania

Filozofia jedzenia, choć wydaje się banalna, wcale tak nie jest. Faktem jest, że jedząc karmimy zarówno ciało jak i duszę. Zajadamy emocje, zarówno te pozytywne jak i negatywne lub w stresie przestajemy jeść. Żyjemy w czasach, gdzie stres dosłownie „wyskakuje z lodówki”. Próbując sobie z nim radzić często wpadamy w błędne koło nawyków i przyzwyczajeń, które choć nieodpowiednie, wydają się być jedynym panaceum w zaistniałej sytuacji. Sięgając po słodycze, chipsy, fast-foody, próbujemy zagłuszyć krzyczące w nas emocje, którym nie możemy lub nie potrafimy dać upustu. Konsekwencją często stają się dolegliwości żołądkowe, bóle brzucha, zespół jelita drażliwego, nadmierna masa ciała, problemy z gospodarką cukrową, a nawet rozregulowanie pracy tarczycy.

Jako psychodietetyk specjalizujący się w zaburzeniach odżywiania, szczególną troską otaczam każdego, kto prosi mnie o kontakt. Moi pacjenci, to zarówno dzieci, które rodzice uważają za niejadków, nastolatki oraz dorośli borykający się z zaburzeniami jedzenia. Coraz częściej anoreksja dotyka bardzo młode osoby oraz te, które jeszcze kilka lat temu nie mieściły się w statystykach. Nie ma znaczenia czy weźmiemy pod uwagę Wrocław, czy Warszawę, liczby są nieubłagane. Jednak co uzyskamy, gdyby wziąć pod uwagę ogół społeczeństwa, osoby, które nikomu nie powiedziały o swoim problemie?... W każdym z przypadków kiedy podejrzewamy problem, konsultacja u specjalisty jest konieczna. Wychwycenie nieprawidłowych nawyków żywieniowych w porę, daje większe prawdopodobieństwo sukcesu, a praca z zaburzeniem odkrytym wcześnie, jest bardziej efektywna i nie jest obarczona ogromnym ryzykiem.

Chcąc się rozwijać, ale także sprostać ciężkiemu zadaniu, przed którym staję, postanowiłam poszerzać swoją wiedzę w Szkole Psychoterapii we Wrocławskim Instytucie Psychoterapii. Jestem przekonana, że dzięki temu, jako psychoterapeuta i dietetyk, oferta pomocy, skierowana zarówno do dzieci jak i dorosłych będzie pełniejsza, a konsultacje przyniosą więcej dobrego. Oczywiście, niezastąpionym czynnikiem jest praca własna pacjenta, jednak to, czym pracuje psychodietetyk i psychoterapeuta, narzędzia wspomagające pacjenta w drodze do celu, są równie istotne.

Psychodietetyka jest dziedziną, która zajmuje się przede wszystkim pomocą. Instytut psychodietetyki oraz Centrum Terapii to nieliczne grupy zrzeszające szereg specjalistów. Terapia zaburzeń odżywiania niezbędna jest pomoc psychologa, którego niejednokrotnie wspiera psychoterapeuta. Zespół specjalistów opiekujących się pacjentem ma za zadanie przywrócenie zdrowia oraz równowagi życia. Często konsultację wstępną przeprowadza psycholog, a dopiero później wkraczają specjaliści jak dietetyk, psychiatra czy psychoterapeuta. Każdy z nich ma misję niesienia pomocy oraz chce przekazać wiedzę w odpowiedni sposób.

W tym miejscu pragnę zaznaczyć, ze zaburzenia odżywiania to nie tylko problem z jedzeniem. Problemy pacjenta, bardzo często dotyczą innej kwestii niż jedzenia, a zmiana nawyków, na te, które rujnują jego zdrowie, jest jedynie formą manifestacji uczuć i emocji, które nie mogą zostać uzewnętrznione.

Powszechnie znane terminy, kojarzące się z poruszaną tematyką to anoreksja oraz bulimia. Warto jednak zaznaczyć, ze o ile ta pierwsza traktowana jest z większą powagą, to nawet o bulimii, czasami mówi się prześmiewczo, z cieniem kpiny. Niestety, nie ma takiego podziału jak zaburzenia jedzenia poważne i te, którymi można przejmować się mniej. Dlaczego? Ponieważ to o czym mówię, to objaw, widoczny skutek problemu schowanego pod powierzchnią, w głębinach człowieka, do których czasami nawet on sam nie chce zaglądać.

Anorexia nervosa, czyli inaczej jadłowstręt psychiczny, to jedno z bardzo groźnych zaburzeń odżywiania. Jak napisano w klasyfikacji chorób, charakteryzuje się celową utratą masy ciała, która została wywołana przez pacjenta i jest przez niego utrzymywana (WHO 2008). Szczególne objawy psychopatologiczne choroby, to lęk przed otyłością oraz zniekształcony obraz własnego ciała w oczach chorego. Postać idei nadwartościowej lęk przed wzrostem masy ciała, więc cierpiący na anoreksję wyznaczają sobie krytycznie niski limit masy ciała. Anoreksji zazwyczaj towarzyszą różnego stopnia niedożywienia, wtórne zmiany metaboliczne i hormonalne, a także zaburzenia funkcjonowania organizmu. Zaburzenie stanowi zagrożenie życia. Śmiertelność anoreksji przekracza 3% (Namysłowska 2014).

W różnych źródłach można natrafić na różne dane statystyczne, jednak zakłada się, że na anoreksję cierpi około 1% ludzi, a skuteczność leczenia tego zaburzenia jest niedostateczna, ponieważ waha się od 35-85% (Leslie i wsp. 2010).

Żarłoczność psychiczna, czyli bulimia, stanowi kolejne z poważnych zaburzeń odżywiania. Według ICD-10, charakterystyczne dla bulimii, są okresowe nawroty żarłoczności oraz nadmierna koncentracja na kontroli masy ciała u pacjentów dotkniętych tym zaburzeniem. Typowym dla bulimii zachowaniem kompensacyjnym jest prowokowanie wymiotów lub zażywanie środków o charakterze przeczyszczającym. Sytuacje te mają miejsce po epizodzie przejedzenia się. Psychopatologiczne objawy żarłoczności psychicznej, to maniakalna koncentracja na kształcie oraz masie ciała. Tak jak w przypadku anoreksji, według ICD-10 wyróżnia się atypową postać zaburzenia. Występują tu objawy typowe dla żarłoczności psychicznej, takie jak epizody przejadania i stosowanie zachowań kompensacyjnych, czyli prowokowanie wymiotów i stosowanie środków przeczyszczających, jednak u chorego nie występuje istotna zmiana masy ciała oraz niekoniecznie będzie on wykazywał nadmierne zainteresowanie kształtem oraz masą ciała (WHO 2008).

Zachorowalność na bulimię jest wyższa niż w przypadku anoreksji. U kobiet wynosi około 1,5% (Leslie i wsp. 2010).

Zespół napadowego objadania (BED - binge eating disorder), w klasyfikacji chorób widnieje pod pozycją: przejadanie się związane z innymi czynnikami psychologicznymi. Jako czynniki predysponujące, wymienione są sytuacje stresowe (WHO 2008). Zaburzenie, polega na pojawianiu się nawracających w różnych odstępach czasu epizodach przejadania się, któremu towarzyszy głębokie poczucie winy oraz braku kontroli. Jednak przeciwnie niż w przypadku bulimii, nie występują tu zachowania kompensacyjne. BED jest przez lekarzy porównywane do napadów występujących w żarłoczności psychicznej, dlatego zaburzenie można traktować jako jej specyficzną formę (Namysłowska 2014).

Zespół gwałtownego napadowego objadania się, jest najczęściej występującym zaburzeniem odżywiania. Jest to zaburzenie odżywiania specyficzne dla grupy pacjentów otyłych. Częstość występowania BED, u pacjentów z otyłością sięga nawet 30%, a u chorych na otyłość II i III stopnia 25% (Leslie i wsp. 2010). Głównym problemem pacjentów z BED, są objawy związane z nadmierną masą ciała, nieumiejętność jej redukcji, problemy z odchudzaniem, pomimo ciągłej diety. Etiologia zaburzenia nie jest dobrze poznana, ale wskazuje się na rolę czynników genetycznych oraz rodzinne występowanie tego zaburzenia (Namysłowska 2014) .

Według oficjalnych klasyfikacji chorób, zaburzenia odżywiania zaklasyfikowane są jako podgrupa zaburzeń psychicznych. Są uwzględnione zarówno w klasyfikacji europejskiej jak i amerykańskiej. Jako zaburzenia odżywiania klasyfikowane są takie zachowania, które powodują zmienioną formę spożywania pokarmów, zaburzenie wchłaniania substancji odżywczych poprzez bezpośrednią lub pośrednią ingerencję chorego, a także w stopniu znacznym upośledzają psychospołeczne oraz fizyczne funkcjonowanie. Według DSM-V do tej grupy zalicza się zaburzenia ruminacyjne, zespół Pica, unikająco-ograniczające wzorce odżywiania się, bulimię, jadłowstręt psychiczny oraz zespół napadowego objadania się (American Psychiatric Assosciation 2013).  W ICD-10, czyli klasyfikacji chorób, zaburzeniom odżywiania poświęcony jest osobny podrozdział. Zamieszczono je w przedziale F00-F99, w grupie zaburzeń psychicznych i zaburzeniach zachowania, w podgrupie F50-F59, określonej mianem zespołów behawioralnych związanych z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi. Kod F50 określa zaburzenia odżywiania, a dodając do niego odpowiedni numer opisano poszczególne schorzenia.

(F50-F59) Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi

F50 Zaburzenia odżywiania

F50.0 Jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa)

F50.1 Jadłowstręt psychiczny atypowy

F50.2 Żarłoczność psychiczna (bulimia nervosa)

F50.3 Atypowa żarłoczność psychiczna

F50.4 Przejadanie się związane z innymi czynnikami psychologicznymi

F50.5 Wymioty związane z innymi czynnikami psychologicznymi

F50.8 Inne zaburzenia odżywiania się

F50.9 Zaburzenia odżywiania się, nie określone

Opisane w ICD-10 choroby obejmują zaburzenia rozwoju psychicznego, jednocześnie nie uwzględniając objawów, cech chorobowych i nieprawidłowych wyników badań laboratoryjnych oraz klinicznych.

Wniosek powinien być jasny, a wręcz bijący po oczach. Zaburzenia jedzenia, nie powinny być bagatelizowane i konieczna jest pomoc. Nie ważne, czy będzie to psychodietetyk, centrum psychologiczne, oferta w gabinecie terapeutycznym, czy cokolwiek innego, dzięki czemu cierpiąca na opisywane zaburzenia osoba poczuje się lepiej. Wizyty u specjalisty to długotrwała praca. W tym wypadku raczej nie pomoże jednorazowa konsultacja. Dobrym pomysłem, jest planować wizyty do przodu, aby nie szukać wymówek, ani uników w tym stylu. Jeśli potrzebujesz pomocy, nawet facebook wychodzi na przeciw- znajdziesz tam wiele grup wsparcia, działające na Wrocław i nie tylko.

Jeśli potrzebujesz pomocy napisz do mnie, zadzwoń lub umów wizytę.

Czytając blog, możesz znaleźć porady dotyczące diety, przepisy, ale także artykuły dotyczące pracy psychodietetyka. Ze względu na częste pytania o to, czy psychodietetyk, tak jak psychoterapeuta jest objęty tajemnicą zawodową, stworzyłam wpis, "przetwarzanie danych osobowych", poruszający takie kwestie jak zmiany w związku z wprowadzeniem RODO, nieujawnianie informacji ani danych osobowych pacjentów, nasze zasady pracy, to jak jesteśmy zobligowani do zachowania w tajemnicy wszystkich informacji, które poradnia zdobyła na konsultacjach. Wiele ciekawych informacji zawiera strona główna Instytut Psychodietetyki Wrocław, OCZO, a także Centrum Terapii ZO.